Drukke tijden in Bahrein en Koeweit!

Nou ik had een week geen internet op m’n laptop door een domme fout haha maar daarom dus nogal laat een verhaal… En omdat ik heel druk bezig was/ben! Heb het heel erg naar m’n zin :) Dus wel een lang stuk om het te compenseren.

Het was een tijdje ‘normaal’, niet veel bijzonders, maar sinds vorige week zijn er ook weer wat leuke dingen gebeurd. En het normale is hier ook al heel bijzonder! Een werkdag in Bahrein bijvoorbeeld, een normale werkdag, maar in Bahrein. ’s Ochtends om 7.00 uur het vliegtuig in, je komt aan om 08.00 uur, en hebt een dag vol met gesprekken. Twee weken geleden was dat met het Ministerie van Buitenlandse Zaken, dé VN-man van Bahrein, een man die direct betrokken was bij de oprichting van een verzoeningsbeweging, en een onderzoeksinstituut dat ook een bekende dialoog organiseert. Notuleren, notuleren, notuleren! Heel interessant allemaal. Ik heb nu ook echt het andere perspectief gehoord: de Sjiieten kennen geen scheiding tussen politiek en religie, en hun religieuze leider uit Iran stimuleert die Sjiieten in de hele regio om één grote staat te stichten, waar we allemaal gehoorzamen aan een leider waardoor een profeet dan terug zal keren. Dat is weer eens een ander verhaal dan de Sjiieten die politiek en economisch onderdrukt worden door een Soennitische Koninklijke familie!

Een tijdje geleden ook een normale werkdag, maar Wim Kok was in het land. En hij had toch nog even tijd om een praatje te komen maken op de ambassade. Leuk!! Heel aardige man, en heel wijs ook. Hij weet wel hoe het wereldje werkt. Heb kort met hem gesproken over Bahrein, super leuk!

Verder heb ik nu dagelijks met Koeweiti te maken, op de visum afdeling. Ik werk daar nu zo goed als fulltime. Wel leuk om te zien wie er naar Nederland willen en waarom. En welke hotels ze boeken, halleluja! Even een maandje de Koeweitse zomer ontvluchten met je gezin, in een hotelletje op de Dam, ka-ching! En ook apart hoe die Koeweiti af en toe reageren. Sommigen zijn niet altijd even beleefd, om het maar vriendelijk te formuleren. Van de week wel een lieve man, heel groot en stevig, dishdasha (zo’n traditionele witte mannenjurk) incl hoofddoek. Zijn visum was helaas nog niet klaar, of hij morgen terug kon komen. Beteuterd gezichtje: maar, ik woon heel ver weg! Tsja, vervelend is het natuurlijk ook wel. Maar ach, het is een kwestie om van die luie bank af te komen en in je auto te stappen, kom op!! Of je chauffeur te sturen! Iemand, met het formuliertje… Als je nou uren/dagen moest lopen in de hitte…. Ook pas wat mensen die hun formulier weer eens niet hadden ingevuld, dus ze werden teruggestuurd naar de wachtruimte om dat te doen. Eenmaal klaar komen ze naar mijn collega toe, die met een andere klant bezig was: we zijn klaar. Open de balie!! Uh.. sorry?! Alsjeblieft en dankjewel, ik ben hier inderdaad lekker niks aan het doen?! Maar het begint al op jonge leeftijd. Pas kwam ik een avondje langs op de toerismebeurs, waar Nederland met een stand vertegenwoordigd was, georganiseerd door de economische afdeling. Was trouwens erg leuk om Nederland te promoten als vakantieland! Maar goed, de meesten kwamen, net als in Nederland op beurzen, gewoon voor de gadgets. Wij hadden vlaggetjes, een landkaart, en klompjes. Dus een vader vraagt voor zijn kindje een vlaggetje (hij vraagt het! Netjes!). Ja tuurlijk, prima. Hij pakt er één, en ze lopen meteen weg. Het spookte meteen door mijn hoofd: ‘en wat zeg je dan??’ haha dat is ook wel heel Nederlands natuurlijk, maar ja, het zegt wel iets over wat die kinderen hier leren, en wat ze vanzelfsprekend vinden. Koeweiti kunnen ook moeilijk nee accepteren. Bijvoorbeeld als ze een dag voor vertrek een aanvraag indienen voor hun visum, technisch gezien is dat in sommige gevallen ook nauwelijks te regelen. Het staat duidelijk op de website dat ze ruim van tevoren hun aanvraag in moeten dienen. Dus dan zijn ze boos als het niet lukt. Tsja. Soms zijn ze ook opdringerig. Gister hoorde ik van mijn collega dat er iemand om 8.15 uur had gemaild met een vraag. Om 11.15 stuurde hij een reminder dat hij een email had gestuurd, en vervolgens belde hij!

Het andere deel van mijn werk vindt plaats door de gesprekken in Bahrein en Koeweit, en in mijn vrije tijd: scriptie! Dat loopt op dit moment niet zo soepeltjes, er moet nog ontzettend veel gebeuren en de tijd begint aardig te dringen. Maar ik werk rustig verder en hoop het tot een goed einde te brengen. Ik wil zooo graag mijn eerste versie inleveren als ik hier weg ga! Dan kan ik daarna op zomerkamp, en ik wil ook nog naar een congres in Engeland daarna waar ook zowaar veel lezingen zijn over Bahrein! Dus ik werk lekker door, ook in de avonduren en weekenden. Zeker aankomende week hoop ik, nu mijn huisgenoot op vakantie is naar Saoedi-Arabie! Ben heel benieuwd naar zijn verhalen.

Maar er is ook nog wel wat tijd voor ontspanning. Ik heb weer wat nieuwe vrienden gemaakt. Er blijkt ook een hele groep CouchSurfers te zijn hier die ook allerlei activiteiten ondernemen. Helaas kan ik uiteindelijk niet mee op de partyboot die ze volgende week huren, want dan ga ik naar Qatar, daar wil ik ook nog 3 mensen interviewen voor mijn onderzoek. Ook leuk! Maar die groep bestaat uit enkele Koeweiti, en vooral Indiase en Amerikaanse expats. Vooral de Indiërs zijn heel erg aardig en ze nemen me mee op sleeptouw, nodigen me uit voor allerlei dingen, heel leuk. Eentje is ook met me meegereisd naar Bahrein vorig weekend, daar was ik 4 dagen, nu voor vakantie. Hij had ook nog wel eens zin om naar Bahrein te gaan, dus hebben we daar samen een auto gehuurd 2 dagen. Daarna ging hij weg en heb ik meer opgetrokken met Bahreinse couchsurfers, super leuk! Ik heb veel mensen gesproken, ook over het conflict, echt goed om er zo meer feeling mee te krijgen. En het zijn ontzettend aardige mensen. Verder lekker uitgerust en het eiland verkend. Ik heb nu ook het formule 1 circuit gezien, een dierenpark, uitgerust op een ander klein eilandje met strand, daar gesnorkeld, en ik heb halverwege de brug naar Saoedi gestaan! Dat was wel indrukwekkend. En ik ben lekker uitgeweest in de Irish Pub, voelde opeens wel weer heel vertrouwd in zo'n pub tussen de Britten en Amerikanen! Geweldige avond gehad.

Maar gister had ik ook een feestje, dat was wel een happening. Ik had op die toerisme beurs een Koeweits meisje gesproken. We hadden het over de traditionele kleding, en ik vroeg of dat voor bruiloften is. Ze was helemaal verbaasd dat ik nog geen Koeweiti bruiloft had gezien en wilde me wel uitnodigen als de kans zich voordeed. Heel aardig! Uiteindelijk smste ze over een verjaardagsfeestje, surprise party voor haar zus. En dat was super leuk! Het was bij hen thuis, alleen maar dames, dus dan gaan ze helemaal los haha. Ze kwamen allemaal in abeya (burka) aan, maar daaronder zat niet zoveel haha: hawaiirokjes (meeste wel over de knie) en alleen een bikinitopje! Wat een contrast. Het ijs moest wel even gebroken worden, maar ze waren super aardig. Ze leerden me ook Arabisch dansen, ik voelde me wel de lompe Hollander hoor haha, zij konden zo goed dansen! Ontzettend leuk. De hele kamer was aangekleed in Hawaii stijl, heel leuk, maar ja alles ingevlogen, zal wel een fortuin hebben gekost. Om 23.00 uur opende het buffet: Arabisch, pasta voor je ogen klaargemaakt werd, of mini hamburgers. Daarna iedereen een cupcake, abeya weer aan, en naar huis. Heel leuk om zo meegemaakt te hebben! Ze zijn trouwens wel direct hier haha, ze vonden dat ik een babyface had (tsja, die meisjes hier hebben een heel ouwelijk gezicht, en ze smeren er kilo’s make-up op). En of ik niet eens bij moest kleuren. Dat hebben inmiddels zoveel mensen aan me gevraagd, waarom ik niet bruiner ben, ik word er gek van! Elke keer leg ik maar weer uit dat toen ik terugkwam van 5 maanden India zelfs mijn ouders vroegen of de zon daar wel scheen, en dat ik sindsdien de hoop maar heb opgegeven om bruin te worden. Daar kunnen ze wel om lachen, en natuurlijk goed om iets over mijn familie te horen, dus dan accepteren ze het wel. Maar je moet je bijna verantwoorden! Ach ja, dat roze is ook maar raar, als je een tijdje in niet zo’n blank landje woont zie je jezelf opeens helemaal roze op foto’s in plaats van de gezonde teint die de rest heeft.

Dan wat over het weer. Vandaag heb ik maar weer eens gelopen naar de supermarkt (20 minuten). Het is nu dagelijks boven de 40 graden, en het koelt ’s nachts ook niet echt af. Je kunt ook niet meer zonder zonnebril, het lijkt wel of je ogen die warmte niet aan kunnen, of het stof, of combinatie natuurlijk. En een hoofddoekje is ook zeker zo gek nog niet, dat had ik vandaag maar bij m’n wandeling omgedaan anders heb je volgens mij meteen een zonnesteek (nou ja, ik wel). Maar het ging zowaar wel redelijk. Je stapt gewoon een soort oven of sauna in als je naar buiten gaat, het is aan de ene kant best lekker. Zodra je gaat bewegen is het wel wat minder. Dus ik neem nu eigenlijk altijd een taxi, meestal zorg ik dat die me thuis op komt halen. Wel slecht, maar zo goed als noodzakelijk hier.

Dat was het verder! Dit weekend dus nog lekker aan de scriptie, en volgend weekend relaxen en aan de scriptie werken in Qatar als het goed is. Aankomende dinsdag is het nog maar een maaaaand voor ik terug ga naar Nederland! Komt wel schrikbarend dichtbij….. Maar ik mis Nederland wel dus het is ook wel goed natuurlijk.

Liefs Jacqueline