Uitwisseling I: naar Kosovo!
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
14 Januari 2010 | Nederland, Amsterdam
tsja ik moet toch wel even schrijven hoe het was.. ook al heb ik het heel druk! ik moet nog interviews en lezingen geven, SIBdingen regelen aangezien ik nu officieel kandidaatsbestuur ben en iedereen het weet :-d en uh wat nog meer... oja die bachelorthesis schrijven ja...
maar het was een fantastische reis, wat een week al niet kan veranderen! Ik heb super veel geleerd, en vooral geleerd dat ik nog lang niet alles weet en dat je misschien wel nooit alles zult weten. iedereen heeft zijn eigen waarheid.
om bij het begin te beginnen: ik ging voor het eerst vliegen! dat was leuk :flying:
de eerste vlucht was iets minder (we vlogen via budapest naar prishtina). maar de 2e vlucht was al beter, en op de terugweg was het echt leuk!
toen we aankwamen in prizren maakten we meteen kennis met de galante kosovaarse mannen, die deuren voor je openhouden en je koffer van bijna 20 kilo makkelijk naar boven tillen (en stiekem vond ik dat wel heel erg fijn!). de serven waren er nog niet, en wij gingen het plaatsje even verkennen en koffie drinken. ik voelde me erg veilig, je ziet af en toe wel een KFOR auto passeren (=Navo) of een helicopter circuleren, maar dat is het wel een beetje. en het land is mooooi!! echt, als je niet zou weten wat navo is, en dat er toevallig een babyboom is geweest en dat er daarom zoveel huizen gebouwd worden, dan zou je denken dat het een normaal land is.
de eerste dagen was het een beetje kennismaken met elkaar. we gingen samen de loesje slogans schrijven (er is er 1 van mij uitgekozen :-d linksboven, die van action)
over de problemen die kosovo heeft. ook hebben we hier heeeel veel gegeten, want we zaten in een normaal hotel. de mensen zijn blij dat ze nu weer heel veel te eten hebben en dat laten ze merken. je ontbijt met een ei en wat broodjes, nog vrij normaal. maar je luncht én dineert met: soep, salade, groot stuk vlees (of 2 stukken vlees), aardappels of iets en groente, en toetje!
de eerste avond hadden we culturele avond. iedereen vertelde iets over z'n land en we hadden eten wat typisch is voor jouw land. iedereen was fan van de stroopwafels!! en wij hebben traditionele pannenkoeken geproefd, en sterke drank, bier, koekjes en nog veel meer.
woensdag gingen we naar prishtina toe, de hoofdstad. hier hebben we de vice premier ontmoet, de agency for european integration (ze zijn daar helemaal fan van europa), en het EU preparation team ICO. 's avonds hadden we een debat over nationale identiteit met elkaar, dit was best heel erg fel! maar nu begrijp ik wel meer hoe kosovo in elkaar zit. of eigenlijk juist niet, maar wat er zo complex aan is. als je het wil weten moet je het maar aan me vragen, ik ga dat niet zo via internet verspreiden.
donderdag gingen we naar een extreme actiegroep, vetevendosje. ze zijn voor een onafhankelijk en zelfstandig kosovo, vooral zonder hulp van buitenaf. dus geen servie, geen UN, geen EU. ze zijn wel creatief in het actievoeren! zie mijn foto's.
daarna gingen we in gesprek met iemand die een krant produceert in de kosovaarse taal, ook erg boeiend. alles is normaal gesproken namelijk in het albanees geschreven, maar achteraf hoorden we dat de kosovaren onder ons dat wel prima vonden.
's middags gingen we naar Mitrovica, die verdeelde stad: noorden is servisch-kosovaars, zuiden albanees-kosovaars. je kunt de brug die beide delen verbind niet veilig over, omdat de ander dan weet dat je naar "de vijand" bent gegaan. wij konden wel tot het eind van de brug lopen, maar we mochten noord-mitrovica niet in vanwege de veiligheid. het was echt heel apart om op die brug te staan hoor. de servische deelnemers wilden ook niet mee.
maar ik vond het wel bijzonder dat we er wel op mochten. het feit dat mensen die brug al niet op durven... ernstig. er reden alleen maar auto's op van KFOR, UN en EU en andere instellingen. na de brug bekeken te hebben gingen we in gesprek met een albanese ngo, een servische ngo die allebei in mitrovica opereren. en met wederom ico, de vestiging van mitrovica.
donderdag ontmoetten we de ombudsman. dat was ook heel boeiend aangezien ik amper wist wat de nederlandse ombudsman doet. we kregen een mooi boek van hem, het jaarrapport van vorig jaar, dat ik denk ik maar van de zomer ga lezen..
toen was het zover: we gingen onze zelfgemaakte slogans uitdelen in de straten van pristina, in het kader van Europe day! Wisten jullie trouwens dat europadag bestond? ik niet, wat maar weer bewijst hoe erg zij op europa gericht zijn. het was wel een beetje spannend om die dingen uit te delen, aangezien ze best gevoelig waren. mensen drinken daar heel veel koffie op terrasjes. leuk! maar dat doen ze vooral omdat er verder weinig te doen is: er is veeell werkloosheid. we hadden een slogan bedacht: ik dacht dat al die mensen die koffiedrinken, een massale protestbeweging was! en als je die dan uitdeelt op een terrasje.. of :
vrijheid van meningsuiting: do you mind if I call you an asshole?
als mensen hem niet begrijpen, kan het voor boze reacties zorgen. sommigen verscheurden dan ook onze slogan :'-( maar heel veel mensen vonden het ook heel tof. en we kwamen onderweg nog wat tv makers tegen die onze begeleider meteen heeft geinterviewd :-)
we zijn dus al 2x op tv geweest: toen we bij de vice premier zaten, en met de slogans! ik hoop snel de link te ontvangen want ik heb het zelf ook nog niet gezien.:watchingtv:
's middags gingen we naar een servische enclave: gracanica. hier was de sfeer ook wel erg bedrukt. gewoon een totaal andere wereld, op ongeveer 100 meter van het vorige dorpje, maar toch ook weer zo hetzelfde als de rest van kosovo. raar. hier hebben we een klooster bezocht. en in een koffiebar met een servische ngo gepraat. ook wel erg boeiend om de andere kant te horen.
weer terug in prishtina hebben we een servische politieke partij ontmoet, die wel nog deelneemt in de kosovaarse politiek ipv het te boycotten. zo worden ze iig nog wel vertegenwoordigd.
's avonds gingen we heerlijk uit eten met z'n allen, en dit was helaas alweer de laatste avond. de groep was ook heel close geworden in deze week, en het was echt heel bijzonder om dit mee te mogen maken. het feit dat, als ik er weer kom, het land waarschijnlijk zo verandert is, is echt raar. en dat ik die lieve mensen maar 3 weken in mn leven zal zien is ook wel erg jammer! we vonden elkaar allemaal aardig, maar konden daarnaast ook fel debatteren.
het is moeilijk uit te leggen allemaal, maar ik heb nu wel het belangrijkste vertelt denk ik. en anders spreken we elkaar wel weer in real life!
Liefs, Jacqueline
ps: voor de Facebook-ers onder ons: daar ben ik nu ook lid van, omdat zij dat allemaal hebben, en daar vind je dus nog veel meer foto's en info!!
maar het was een fantastische reis, wat een week al niet kan veranderen! Ik heb super veel geleerd, en vooral geleerd dat ik nog lang niet alles weet en dat je misschien wel nooit alles zult weten. iedereen heeft zijn eigen waarheid.
om bij het begin te beginnen: ik ging voor het eerst vliegen! dat was leuk :flying:
de eerste vlucht was iets minder (we vlogen via budapest naar prishtina). maar de 2e vlucht was al beter, en op de terugweg was het echt leuk!
toen we aankwamen in prizren maakten we meteen kennis met de galante kosovaarse mannen, die deuren voor je openhouden en je koffer van bijna 20 kilo makkelijk naar boven tillen (en stiekem vond ik dat wel heel erg fijn!). de serven waren er nog niet, en wij gingen het plaatsje even verkennen en koffie drinken. ik voelde me erg veilig, je ziet af en toe wel een KFOR auto passeren (=Navo) of een helicopter circuleren, maar dat is het wel een beetje. en het land is mooooi!! echt, als je niet zou weten wat navo is, en dat er toevallig een babyboom is geweest en dat er daarom zoveel huizen gebouwd worden, dan zou je denken dat het een normaal land is.
de eerste dagen was het een beetje kennismaken met elkaar. we gingen samen de loesje slogans schrijven (er is er 1 van mij uitgekozen :-d linksboven, die van action)
over de problemen die kosovo heeft. ook hebben we hier heeeel veel gegeten, want we zaten in een normaal hotel. de mensen zijn blij dat ze nu weer heel veel te eten hebben en dat laten ze merken. je ontbijt met een ei en wat broodjes, nog vrij normaal. maar je luncht én dineert met: soep, salade, groot stuk vlees (of 2 stukken vlees), aardappels of iets en groente, en toetje!
de eerste avond hadden we culturele avond. iedereen vertelde iets over z'n land en we hadden eten wat typisch is voor jouw land. iedereen was fan van de stroopwafels!! en wij hebben traditionele pannenkoeken geproefd, en sterke drank, bier, koekjes en nog veel meer.
woensdag gingen we naar prishtina toe, de hoofdstad. hier hebben we de vice premier ontmoet, de agency for european integration (ze zijn daar helemaal fan van europa), en het EU preparation team ICO. 's avonds hadden we een debat over nationale identiteit met elkaar, dit was best heel erg fel! maar nu begrijp ik wel meer hoe kosovo in elkaar zit. of eigenlijk juist niet, maar wat er zo complex aan is. als je het wil weten moet je het maar aan me vragen, ik ga dat niet zo via internet verspreiden.
donderdag gingen we naar een extreme actiegroep, vetevendosje. ze zijn voor een onafhankelijk en zelfstandig kosovo, vooral zonder hulp van buitenaf. dus geen servie, geen UN, geen EU. ze zijn wel creatief in het actievoeren! zie mijn foto's.
daarna gingen we in gesprek met iemand die een krant produceert in de kosovaarse taal, ook erg boeiend. alles is normaal gesproken namelijk in het albanees geschreven, maar achteraf hoorden we dat de kosovaren onder ons dat wel prima vonden.
's middags gingen we naar Mitrovica, die verdeelde stad: noorden is servisch-kosovaars, zuiden albanees-kosovaars. je kunt de brug die beide delen verbind niet veilig over, omdat de ander dan weet dat je naar "de vijand" bent gegaan. wij konden wel tot het eind van de brug lopen, maar we mochten noord-mitrovica niet in vanwege de veiligheid. het was echt heel apart om op die brug te staan hoor. de servische deelnemers wilden ook niet mee.
maar ik vond het wel bijzonder dat we er wel op mochten. het feit dat mensen die brug al niet op durven... ernstig. er reden alleen maar auto's op van KFOR, UN en EU en andere instellingen. na de brug bekeken te hebben gingen we in gesprek met een albanese ngo, een servische ngo die allebei in mitrovica opereren. en met wederom ico, de vestiging van mitrovica.
donderdag ontmoetten we de ombudsman. dat was ook heel boeiend aangezien ik amper wist wat de nederlandse ombudsman doet. we kregen een mooi boek van hem, het jaarrapport van vorig jaar, dat ik denk ik maar van de zomer ga lezen..
toen was het zover: we gingen onze zelfgemaakte slogans uitdelen in de straten van pristina, in het kader van Europe day! Wisten jullie trouwens dat europadag bestond? ik niet, wat maar weer bewijst hoe erg zij op europa gericht zijn. het was wel een beetje spannend om die dingen uit te delen, aangezien ze best gevoelig waren. mensen drinken daar heel veel koffie op terrasjes. leuk! maar dat doen ze vooral omdat er verder weinig te doen is: er is veeell werkloosheid. we hadden een slogan bedacht: ik dacht dat al die mensen die koffiedrinken, een massale protestbeweging was! en als je die dan uitdeelt op een terrasje.. of :
vrijheid van meningsuiting: do you mind if I call you an asshole?
als mensen hem niet begrijpen, kan het voor boze reacties zorgen. sommigen verscheurden dan ook onze slogan :'-( maar heel veel mensen vonden het ook heel tof. en we kwamen onderweg nog wat tv makers tegen die onze begeleider meteen heeft geinterviewd :-)
we zijn dus al 2x op tv geweest: toen we bij de vice premier zaten, en met de slogans! ik hoop snel de link te ontvangen want ik heb het zelf ook nog niet gezien.:watchingtv:
's middags gingen we naar een servische enclave: gracanica. hier was de sfeer ook wel erg bedrukt. gewoon een totaal andere wereld, op ongeveer 100 meter van het vorige dorpje, maar toch ook weer zo hetzelfde als de rest van kosovo. raar. hier hebben we een klooster bezocht. en in een koffiebar met een servische ngo gepraat. ook wel erg boeiend om de andere kant te horen.
weer terug in prishtina hebben we een servische politieke partij ontmoet, die wel nog deelneemt in de kosovaarse politiek ipv het te boycotten. zo worden ze iig nog wel vertegenwoordigd.
's avonds gingen we heerlijk uit eten met z'n allen, en dit was helaas alweer de laatste avond. de groep was ook heel close geworden in deze week, en het was echt heel bijzonder om dit mee te mogen maken. het feit dat, als ik er weer kom, het land waarschijnlijk zo verandert is, is echt raar. en dat ik die lieve mensen maar 3 weken in mn leven zal zien is ook wel erg jammer! we vonden elkaar allemaal aardig, maar konden daarnaast ook fel debatteren.
het is moeilijk uit te leggen allemaal, maar ik heb nu wel het belangrijkste vertelt denk ik. en anders spreken we elkaar wel weer in real life!
Liefs, Jacqueline
ps: voor de Facebook-ers onder ons: daar ben ik nu ook lid van, omdat zij dat allemaal hebben, en daar vind je dus nog veel meer foto's en info!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
